ÆSA

excite

* * *

i. e. œsa, t, [this word might by way of contraction be akin to A. S. egisa, egsa, = terror, a word otherwise unknown to the Scandin. tongue, were it not for the root-vowel œ instead of æ]:—to stir up, excite; vindr æsir eld, Edda 13; œsti ok upp vakti hue; konungs sonar, Barl. 155: æsa e-n fram, to egg on, Rd. 280: œsa úfrið, to stir up war, Fms. x. 300: impers. œsti storminn svá, at … 135.

II. reflex. to be stirred, to swell, of wind, waves, and the like: vötnin æstusk ákafliga, Stj. 58; má þar ekki fara stórskipum nema þá er vötnin œsask mest, Ó. H. 18; eldr nam at æsask. Fas. i. (in a verse); hestrinn æstisk (run wild) ok hljóp í brott, Fms. viii. 352; hjörtrinn æstisk mjök undan hundunum, Fas. iii. 274; hann œstisk af harmi, Sks. 52 new Ed.: part., hefir fólk þetta farit æst ok rasanda, Fms. xi. 275; hans reiði œstisk, Barl. 94; hugr hans œstisk með mikilli reiði, 143.